بررسی ژن های متالوبتالاکتامازی blaimp-۱، blavim-۱ و blaspm-۱ در سویه های پسودوموناس آئروژینوزای ایزوله شده از بیمارستان امام خمینی تهران

سابقه و هدف: بتالاکتامازهای کلاس b از جمله imp، vimو spm، که متالوبتالاکتاماز (mbl) خوانده می شوند، به دلیل اثر بر طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها از جمله پنی سیلین ها، سفالوسپورین های وسیع الطیف و کرباپنم ها (به استثنای مونوباکتام ها مانند آزترونام) از مشکلات عمده درمان بیماری های عفونی به شمار می روند. در این مطالعه، شیوع ژن های متالوبتالاکتامازی blaimp-1، blavim-1 و blaspm-1 در سویه های پسودوموناس آئروژینوزای مقاوم به ایمی پنم جدا شده از نمونه های کلینیکی بیمارستان امام خمینی تهران بررسی شد. مواد و روش ها: مجموع 243 سویه پسودوموناس آئروژینوزا از بیمارستان امام خمینی تهران، جمع آوری شده و پس از تعیین حداقل غلظت بازدارندگی (minimum inhibitory concentration mic) ایمی پنم، سویه های دارای g/mlµmic≥4 به روش ddst با استفاده از edta برای تشخیص سویه های مولد mbl بررسی شدند. آزمون pcr این سویه ها نیز با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن های b‏lavim-1، blaimp-1 و blaspm-1انجام شد. یافته ها: در مجموع، 28 سویه دارای g/ml µmic≥4 نسبت به ایمی پنم بودند. از این تعداد، 22 سویه به روش ddst مولد mbl بوده و 15 سویه به روش pcr، حاوی ژن blavim-1 بودند. سایر ژن های مورد بررسی در این سویه ها یافت نشد. تمامی این سویه ها به کلیستین و پلی میکسین b حساس بودند. نتیجه گیری: در این مطالعه، blavim-1، ژن غالب در سویه های پسودوموناس آئروژینوزای مقاوم به ایمی پنم جداشده از نمونه های کلینیکی مورد بررسی بود. با توجه به اهمیت سویه های مولد متالوبتالابتالاکتاماز در بیمارستان ها، شناسایی سریع و ردیابی این سویه ها می تواند گامی مهم و اساسی در درمان و کنترل عفونت های ناشی از این سویه ها به شمار رود.